Edukacija sportista i trajni razvoj rukometa su od velike važnosti i jedni od glavnih interesa jedinstvene strukture Evropskog Rukometa. Jasna procedura i dobra organizacija čine osnovu ove strukture.
Sadržaj čine kako nacionalni tako i internacionalni standardi za edukaciju trenera u Evropi. Trajni razvoj podrazumjeva redovne provjere neophodne da bi se obezbjedilo efikasno prihvatanje inovacija i novih strategija i da bi se uspješno integrisali edukacioni i razvojni programi.
Međusobna razmjena dokumentacije i razvojnih šema na nacionalnom i internacionalnom nivou, kao i obrada i adaptacija edukacionih programa za trenere u pojedinačnoj naciji u skladu sa standardnim pravilima, će značajno doprinjeti internacionalno zagarantovanom nivou kvaliteta.
EHF, zajedno sa potpisnicama, teži kontinuiranom razvoju i promociji rukometa u Evropi. Alijansa evropskih nacija služi razmjeni interesa i iskustava kao i organizaciji internacionalnih rukometnih takmičenja.
U budućnosti, kvalitet i napredak rukometa će primarno biti određeni onima koji razvijaju sposobnosti igrača i postignu optimalnu edukaciju i programe za trenere/treniranje. Nivo rukometa i posljedično tome priznavanje igre od strane gledalaca i medija neosporivo zavisi od načina na koji su ljudski kvaliteti iskorišćeni i u kom pravcu su aktivnosti, zajedno sa razvojem vježbanja i strategije, kanalisani. Kao početna tačka, zajednička baza je prema tome vrlo važan korak.
Šta je to Rinck konvencija?
Rinck konvencija predstavljena je 2000. godine a naziv je dobila po bivšem predsjedniku EHF komisije za metode, Claudeu Rincku, a osnovni cilj ove konvencije je je da stvori standardna pravila za edukaciju trenera u Evropi, čuvajući i štiteći regionalne i nacionalne karakteristike edukacije trenera, te kako bi se olakšalo lakše zapošljavanje trenera u svakoj od zemalja potpisnica.
Među prvima koji su bili uključeni u projekat Rinck konvencije su Francuska, Njemačka, Češka, Mađarska, Rusija i Danska. Ove zemlje su već 2000. godine, dakle nakon osnivanja, bile potpisnice ove konvencije.
Godinu poslije pridružile su im se Švedska Norveška, Bjelorusija. Što se tiče zemalja u region, Slovenija i Hrvatska su među prvima potpisale pristupanje Rinck konvenciji i to davne 2004. godine, Crna Gora je pristupila 2009., Srbija 2012. a Makedonija 2013. godine.
Rukometni savez Bosne i Hercegovine je na 14. Kongresu EHF u Glasgowu, održanom u junu mjesecu 2018. godine potpisao RInck konvenciju. Tadašnji generalni sekretar Rukometnog saveza BiH, Lejla Hairlahović, istakla je da je ovo novo poglavlje kada je u pitanju struka u Bosni i Hercegovini, a uz Veliku pomoć Hrvatskog rukometnog saveza i EHF-a, i Bosna i Hercegovina je postala dio evropske zajednice trenera.
Trenutno je oko četrdeset zemalja potpisalo ovu konvenciju.
Principi
Potpisivanjem postojeće konvencije, države članice i Evropska Rukometna Federacija teže koordinaciji sadržaja i standardizaciji programa edukacije evropskih trenera dok se u isto vreme drže radne slobode i priznaju stručni trening unutar države potpisnice.
Potpisnice, koje su članice Evropske Rukometne Federacije, pristaju da se drže plana i uslova navedenih u konvenciji, koji se odnose na standardne smjernice programa edukacije trenera u Evropi. One garantuju da su ova pravila, postavljena kao minimum zahtjeva, usvojila.
Krajnji cilj je postizanje kompatibilnosti edukativnih sistema među potpisnicama da bi se olakšalo direktno stupanje u radni odnos rukometnih trenera u svakoj članici Federacije koja je potpisala.
Edukacija trenera se mora fokusirati na mjere kontinuiranog razvoja i inovacija.
Certifikati
Konvencija je bazirana na programu edukacije trenera u Evropskom rukometu koji je podjeljen u četiri kategorije. U okviru EHF edukacionog programa mogu se steći certifikati od II do IV kategorije.
Edukacija i praktično iskustvo potrebno za sticanje kategorija ispod II ostaje odgovornost države članice EHF i njenih programa za edukaciju trenera koji su u skladu sa nacionalnim propisima i smjernicama.
Smcernice za edukaciju trenera i potrebni standardi za sticanje cerifikata od II do IV kategorije su detaljno navedeni u dodatku ove konvencije i moraju biti dodate u nacionalni program za edukaciju trenera svake potpisnice. Postojeće smjernice i programi se prikazuju odvojeno.
Međusobno priznavanje certifikata nacionalnih trenera u ovoj konvenciji se isključivo odnosi na EHF MASTER COACH sertifikat (IV kategorija).
EHF MASTER COACH (IV kategorija) mora pokazati potrebno znanje i iskustvo i za niže certifikate. Članica koja izdaje sertifikat garantuje da EHF MASTER COACH posjeduje potrebno znanje i iskustvo.
Ko su nosioci EHF Master coach licence u Bosni i Hercegovini?
Evropska rukometna federacija objavila je danas listu trenera sa EHF master coach licencom za narednu sezonu.
Od trenera iz Bosne i Hercegovine na listi se nalaze samo tri osobe, a to su Jasmin Čamdžić, Nikola Malešević i Vanja Radić.
Jasmin Čamdžić je rođeni tuzlak, trenutno radio kao pomoćni trener i trener golmana u HSG Wetzlaru. Nikola Malešević je bivši reprezentativac Bosne i Hercegovine i aktuelni selektor rukometne reprezentacije Luksemburga.
Vanja Radić, nekada najbolja golmanka hrvatske lige i reprezentativka Bosne i Hercegovine trenutno je angažovana u Finskoj gdje radi kao trener golmana.
Dakle, niti jedan trener koji trenutno radi u Bosni i Hercegovini, nema ovu licencu osim Aleksanda Radosavljevića, koji obnaša funkciju trenera MRK Sloga iz Gornjeg Vakufa – Uskoplja. Aleksandar je srbijanski stručnjak.
Što se tiče zemalja u regionu, na listi prednjaće Srbija i Slovenija koje imaju po 57 trenera sa licencom EHF Master coach, slijedi Hrvatska sa 44, Makedonija sa 20 i Crna Gora sa 8.
Ne treba ni spominjati da se na listi nalaze Lino Červar, Veselin Vujović i mnoga druga velika trenerska imena iz regiona.
Evropska rukometna federacija EHF donijela je odluku da se bez zvanja EHF Master Coach, neće od sezone 2020/2021 moći voditi reprezentacija.
Ukoliko Rukometni savez Bosne i Hercegovine raspiše konkurs za novog selektora 1. oktobra kako je to najvaljeno, da li će to značiti da ćemo po prvi put u historiji morati imati strano trenersko ime na ćelu reprezentacije.
Uzimajući u obzir u kakvom se stanju nalazi Rukometni savez BiH i sam rukomet u našoj državi, još veče je pitanje, ko će pristati na takve uslove rada.
Istina, Rukometni savez Bosne i Hercegovine u martu mjesecu ove godine raspisao je konkurs za polaznike prve generacije obuke trenera po standardima Rinck konvencije. Do dana današnjeg to nije zaživjelo. Pandemija korona virusa usporila je ovaj proces, ali i drugi institucionalni problemi, kao nepostojanje Udruženja rukometnih trenera Bosne i Hercegovine, koje je trebalo biti nosilac ovih aktivnosti.
Svijet Rukometa
